Zaterdag Zaaidag

Een moestuin van 'tig vierkante meter is natuurlijk leuk om te graven, te spitten en te zooien (o ja, en ook nog dingen zaaien en oogsten), maar vlak het kleinschalige bloempottenwerk ook niet uit.
Ons terras is altijd dichtbevolkt met bloempotten in alle soorten en maten, en ondanks dat we inmiddels al in de lente zijn aanbeland staan de meesten daarvan nog leeg (op wat verdwaalde ondefiniëerbare groene sprietjes na dan). Hoog tijd om daar wat verandering in te brengen, dus werden er twee rondspringende tuinkabouters bij hun kladden gegrepen voor het zware werk.

De opdracht 'maak de grond een beetje los' werd erg letterlijk opgevat. Alle aarde lag, jawel, los op de grond.

En aangezien het 'potgrond' was, moest het terug in de ...

Vervolgens werden de zaadjes eens goed bekeken. Hele kleintjes voor de radijsjes, en wat grotere voor de 'koojiejander'.

Zaadjes in de pot, en dan met je hand een beetje aandrukken

Dan nog een schepje (of twee) zand erover

En natuurlijk ruimschoots water geven

Even opruimen

En vervolgens wachten totdat alles begint te groeien...

Dat alles onder het toeziend oog van opzichter Mats.

Want ja, het gaat hier natuurlijk wel om een zeer persoonlijke kwestie he!

Kijk ook eens naar dit filmpje!

Vrolijk pasen!

We begonnen de dag relaxed in bed (zoek het paaskuiken).

Om vervolgens aan te schuiven bij het paasontbijt (croissantje: check, eitje: check, paaskuiken: check, pietenmuts: check...).

In het speeltuintje werden er nog wat eieren opgescharreld...

... en vervolgens met veel smaak verorberd.

Met dank aan onze multi-culti-buurt hadden we als afsluiter van de dag nog een lekkere couscous (want de Turk was natuurlijk gewoon open).

The day after...

36 + 36 = feest!

Niet nodig om te vertellen dat het een zeer geslaagde avond was, toch?

Culi-Mats

Stel, je hebt een baby. Dan kun je na een half jaar (en sommigen beginnen nog wat eerder) aan de slag met de staafmixer, keukenmachine of de beige-bruin-groenige mengseltjes in Olvaritpotjes. Stel, je hebt een baby en je wilt het wat anders doen. Dan verban je de keukenapparaten (of laat ze gewoon niet toe in je keuken omdat die daar eigenlijk toch al veel te klein voor is) en slaat de supermarktrij met babyvoeding over.

Want (en ja, dat is bewezen) baby's kunnen wel degelijk kauwen. Ook al zijn ze dan nog niet gezegend met die twee geinige kiezeltandjes van Mats, die kaakjes kunnen al met behoorlijk wat kracht iets pletten (okee, een appel is nog wat teveel gevraagd, maar de zachtere soorten groente en fruit dan he). De kokhalsreflex is nog ruimschoots aanwezig, dus alle iets te grote stukken komen echt niet verder dan het achterste van de tong (om vervolgens uitgespuugd en vrolijk weer opnieuw naar binnen gewerkt te worden). Verschillende smaakjes en texturen ontdekken op babytempo. Officieel heet dit de Rapley-methode en klinkt het misschien wat geitenwollensokkerig (maar hé, die passen toch echt niet bij mijn jurkjes- en rokjesmode).

Na een half jaar melk (met dank aan mama) kon Mats dan ook eindelijk 'echt' gaan eten. We begonnen met een banaan. Randje schil eraf en sabbelen maar!

Fruit is 'n grote hit dus daar komen ook nog de meloen en en-passant de halve overgebleven peer van broer Finn bij (en natuurlijk ook de nodige mango):



In de categorie 'altijd-handig-en-geeft-niet-zoveel-zooi' hebben we dan de immer favoriete worteltjes:

Om vervolgens door te gaan met de categorie 'geeft-heel-veel-zooi-maar-is-wel-lekker', broccoli:

Voor het sappige effect hebben we dan nog paprika en courgette (worden helemaal geplet en platgesabbeld) terwijl spinazie toch niet helemaal geschikt was voor het handenwerk:

Aardappel bleek dan weer goed voor veel verkruimelplezier:

Onderweg gaan we voor de soepstengel (kijk, minikiezeltandjes!):

En als ultieme culinaire uitdaging hadden we afgelopen week een speciale Mats-pannenkoek (uit mama's voorraad ;-)):

Nog even en meneer zit aan de haring op Oerol en de kippenpoten bij de bbq!

(eentje uit de oude doos: Finn was nog geen jaar oud...)