vrijdag 5 juli 2013

Ex-peuter

Gisteren was het D-Day: Finn's verjaardags- / afscheidsfeestje bij de peuters.
Waarschijnlijk was moeders nog degene die er het meeste moeite mee had. Tja, afscheid nemen, ik ben er nooit zo goed in geweest (en gooi daar nu een aardig hormonensausje overheen en het leed is compleet).
Finn bleek er echter een stuk minder moeite mee te hebben. Luchtig riep hij zn juffen toe dat ie nog wel n keertje hoi kwam zeggen hoor, en zn beste vriend? "Ja, doei dan!"

Nee, zijn grootste zorg betrof zijn traktatie. De avond vantevoren werd ik om 10 uur 's avonds nog naar zn kamer geroepen: of ik toch niet wilde vergeten om alleen de cakejes met de smarties erop op het dienblad te zetten... (en wat dat betreft lijkt ie dan dus weer wel op zn moeder).
Die middag hadden we samen een hele berg cakejes gebakken (Finn op het keukentrapje, Mats op het aanrecht, cakebeslagspetters all-over-the-place...) en 's avond na het eten beplakt met smarties. Midden in het cakeje prijkte zijn grote trots: Monsterfinn! (naar dit idee)


Die ochtend zat 'ie daar dan: een grote ex-peuter, bovenop de tafel in de verjaardagsstoel, terwijl de nog-lang-niet-ex-peuters hun longen uit hun lijf zongen.


"Jaaarige jop wordt nooooit 'n musje, geef 'm maar 'n kusje...."