donderdag 24 april 2014

Trots

Drie mooie kinderen + een muur die wel wat nieuws kan gebruiken = drie mooie kinderen aan de muur! Nou zou ik ze af en toe weleens achter het spreekwoordelijke behang willen plakken, maar om ze nu met hun kraagjes aan de muur vast te spijkeren vond ik toch wel iets te ver gaan.

Dus moeders pakte een paar kwasten, verf en een groot doek (1x1m) dat met een andere afbeelding erop toch maar ergens in de weg stond, vond een paar spaarzame uurtjes me-time (vanwege die drie mooie kinderen het moeilijkste ingrediënt van dit project) en ging aan de slag.

En nu ben ik trots. Op mijn drie mooie kinderen, maar ook wel een beetje op mezelf.

 
Het heeft nog n extraatje: als het licht erover valt worden de namen van de kinderen zichtbaar (kwestie van veel vernis overal behalve op de letters):
 
 

maandag 21 april 2014

B(r)oertjes

En toen was het zomaar ineens alweer twee maanden later...  Twee maanden waarin een piepklein meisje al n iets minder piepklein meisje is geworden, en waarin wij onze weg (min of meer) hebben gevonden in het hebben van weer n iets groter gezin. En dat hebben we niet rustig vanaf de bank gedaan hoor! Genoeg leuke (fantastische!) momentjes gehad, alleen het bloggen daarover, dat zat er dus even niet meer in.

Tot ik vandaag in de moestuin op n kleedje lag. Imme naast me druk bezig haar speelslinger in haar mondje te proppen, en Finn en Mats voor me (en achter, naast, nog net niet op me) als twee volleerde boertjes af en aan liepen met emmers en kruiwagens vol zand ("Nee, is mònner!" aldus Mats). Oja mijn grote tuinkabouter liep ook nog ergens actief te doen (had geloof ik iets met onkruid te maken). Op dat moment ging er ineens zo'n stripverhaallampje branden: blogje!

Dus bij deze: twee b(r)oertjes (en n boerinnetje) in de moestuin:



 
 
 
 

woensdag 12 februari 2014

'Decluttering'

Ook wel: 'ontrommelen'. De boel eens flink uitmesten. Dingen uitzoeken. Dingen weggooien.

Kortom: zorgen voor wat rust in de enorme chaos van spullen die we hier inmiddels hebben verzameld. Want hoe gezellig ons huis ook is, vol is het wel. Voor een groot deel vol met spullen waarvan we ooit dachten dat ze handig zouden zijn om te bewaren, en ook vol met spullen waarvan we al tijden roepen dat we ze uit moeten zoeken maar...

En nu gaat daar verandering in komen, want we gaan 'declutteren'! Ik heb een hele lijst gemaakt van kleine rommelonderdelen die aangepakt moeten worden. Want zoals dat vaak werkt bij allerhande taken: als ze heel groot zijn, zijn ze onoverzichtelijk. En als ze onoverzichtelijk zijn, dan vermijden we ze het liefst. Een klein stukje per keer dus, met als enige zelfopgelegde dwang dat er minimaal 1 klein ding per dag aangepakt moet worden. Meer zou met een baby, peuter en kleuter in huis een iets te grote opgave worden, en minder, ach, dan zou dat lijstje dus helemaal geen nut hebben he.

 
Na het maken van deze kleine inventarisatie moet ik toch wel even slikken: dat wordt de komende tijd flink aanpakken...

vrijdag 7 februari 2014

Peuterprojecten

Een tijdje terug (nog in de bollebuiktijd) had ik een slim idee: Laat ik, nu ik dan toch noodgedwongen het grootste deel van mijn tijd op de bank doorbreng, die tijd eens nuttig besteden aan wat slimme 'voorzorgsmaatregelen'. Ik spitte heel Pinterest door en maakte een bord genaamd 'Peuterprojecten'. De slimmigheid zat m erin dat ik hierop allerlei 'matswaardige' activiteiten verzamelde, die makkelijk uitvoerbaar zouden zijn met huis- tuin- en keukenmaterialen, die weinig tot geen puinzooi op zouden leveren en die onze actieve peuter ook in zn eentje zouden bezighouden. Heel handig voor tijdens voedingsmomenten en op mama's veel-te-weinig-nachtrust-gehad dagen.

Daarna bedacht ik dat ik het nog wat ouderwetser aan zou moeten pakken om het werkbaar te maken. Dus niet eerst een computer aanzetten en Pinterest openen, maar een klein handzaam boekje wat snel te raadplegen is in tijden van nood. Dat idee pakte ik wel heel ouderwets aan door alles uit te printen en in n notitieboekje te plakken. Ondanks dat t er in deze versie nogal 'knutselig' uitzag leek t me wel aardig om er meer van te maken (in n iets andere uitvoering, dat wel) als kadootje voor andere peuterouders. Maar je kunt natuurlijk pas iets weggeven als je zeker weet dat t werkt (je wilt natuurlijk niet al die toch al drukke ouders opzadelen met n geïrriteerde peuter omdat t niet blijkt te werken).

Uitproberen dus, en Mats is daarvoor het aangewezen proefkonijn (want peuter en vragend om aandacht). Het eerste wat uitgeprobeerd diende te worden waren de verfzakjes. Zag er leuk uit, maar werkte t ook echt makkelijk? Mats was wel in voor n experimentje en volgde enthousiast alle voorbereidingen. Twee kleuren verf in n zakje, babyolie erbij, zakje goed dichtmaken met tape en dan met n wattenstaafje erop tekenen. Mats bedacht dat het leuker was om in t zakje te knijpen en t op te frommelen, maar toen bleek dat hij daar geen vieze vingers van kreeg verloor hij al snel zijn interesse.

Nee, hij zag er meer in om 'echt' te verven. En leuk als daarbij wat verf op t papier komt, nog leuker is t om te experimenteren met wattenstaafjes, kwasten en... water! Binnen 5 minuten was de tafel veranderd in een bloederig slagveld en zat meneer-de-peuter met n verlekkerd gezichtje met beide handjes in de beker verfwater.



 
Mijn experiment bleek uiteindelijk mislukt (het werkte lang niet zo makkelijk als het voorbeeld deed vermoeden, daar heb ik dan weer andere ouders voor behoed), maar dat van Mats was erg geslaagd!

He Mats, zit er verf op je neus?

En om te bewijzen dat huis-tuin-en-keuken activiteiten niet zo moeilijk zijn gaf ik mijn peuter een mes en de opdracht voor zijn moeder-met-te-weinig-nachtrust n fruitsalade te maken...


Komende tijd nog meer peuterprojecten op de planning om uit te testen, dus wordt vervolgd!

dinsdag 21 januari 2014

A gypsy life voor Mats

Bekentenis: Ik smul van programma's met ultieme 'foute' zigeuners in de hoofdrol. Echte travellers die met hun piepkleine huisje rondtrekken en niet vies zijn van net-iets-te-felle kleurtjes en de nodige bling-bling.

Laatst kwam ik erachter dat mijn jongste zoon en ik deze fascinatie gemeen hebben. Dat Mats hierin dan nog 'n klein stapje verder gaat dan z'n moeder, tja...
 
Never leave home without your home... (zelfs niet als je even je broer naar school gaat brengen)
 

Een echte traveller draagt zijn huis met gepaste trots...


Nee, geen foto's maken!!!!

zondag 19 januari 2014

Imme!

Op 6 januari kwamen er geen drie koningen, maar n mooi prinsesje langs. Onze Imme is geboren!

 
Na bijna 42 weken lekker in mijn buik te hebben gebivakkeerd konden we eindelijk kennismaken met onze nieuwe aanwinst. De grote broers zijn apetrots. Finn ontpopt zich als een zorgzaam minivadertje (helpt mee met het badje, aait over haar wangetje om te troosten, adviseert het bezoek om voorzichtig hetzelfde te doen en is er als de kippen bij als ze haar speentje kwijt is). En Mats is nu (naast het af en toe aaien van Imme en haar erop wijzen dat er nog n borst vol melk voor haar is) vooral bezig met het bepalen en veiligstellen van zijn plekje in het gezin (lees: op mama's schoot).
 
 


Imme zelf is een volmaakt klein poppetje (ik blijf me er nog steeds over verbazen dat ze zo compleet in mijn buik is gegroeid) dat (meestal, vandaag toevallig even niet, regeldagje?) heel tevreden is. Een natuurtalentje aan de borst, dat ons ook nog eens een paar uur achter elkaar laat slapen.

Jawel, de roze wolk is gearriveerd!