donderdag 28 november 2013

Nesteldrang

Met 36 weken op de teller (en in de buik) is het aftellen nu toch echt begonnen. We gaan er voor t gemak vanuit dat nummer 3 ook 2 weken langer op zich laat wachten (net als zijn/haar grote broers), maar als D-Day staat toch echt 25 december op de kalender.

En wat gebeurt er vaak met een zwangere rond deze termijn? Juist ja: Nesteldrang! Voor diegenen die daar nog nooit van hebben gehoord: dat is een (soms behoorlijk irritante) gemoedstoestand waarbij je de ongelofelijke drang voelt om je 'nestje' in orde te maken voordat de verse nakomeling zich aandient. Dus extreem poetsen, opruimen en klussen is in dit geval niet vreemd.

Hier wordt dat alleen een beetje (lees: heel erg) bemoeilijkt door mijn immobiliteit en drukke en onoverkomelijke verplichtingen van Joris. Vandaar dat we naast deze nesteldrang hier in huis ook nog eens last hebben van een irritante moeder/vriendin. Eentje die meer wil en doet dan ze eigenlijk zou moeten doen, dat nog niet genoeg vindt en daardoor af en toe een iets korter dan gebruikelijk lontje heeft.

Bij deze dus mijn digitale excuses aan iedereen die daaronder te lijden heeft (it wasn't me, puur hormonen!).

Maar na vandaag kan ik gelukkig weer iets van mijn to-do-lijstje afstrepen: Het behang zit erop!



Nu nog even n groen muurtje geel schilderen en dan...



Die onbeschrijfelijke hoop zooi die eigenlijk babykamerinboedel is een plekje geven!



Adem in, adem uit, alles komt goed.... (zeggen ze)

maandag 25 november 2013

De boot in...

Paniek in de tent. De pakjesboten hebben een verkeerde afslag genomen en in plaats van in Nederland zijn ze nu in... de oven!

Lichtelijk verwarmd weten ze zich vervolgens een weg te banen richting... onze eettafel!


Helaas hadden ze niet gerekend op deze piraten, die na de eerste verraste kreten de vlaggenmasten zonder pardon uit de boot rukten en er verder eerlijk gezegd ook geen spaan van heel lieten.


Onnodig te vermelden dat dit Sinterklaas toch wel enigszins verontrustte...




Het recept: halve uitgeholde aubergines met een vulling van (lams-)gehakt, knoflook, veel rozijnen, kleingesneden aubergine, een paar tomaten, peper, zout, paprikapoeder en veel kaneel. Daarbij nog couscous, granaatappelpitjes en verse koriander. Smakelijk!

woensdag 20 november 2013

Dank u sinterklaasje!

Zondagochtend 17 november. Juist ja, de dag na De Intocht. De intocht waarbij de Sint alle kinderen (nou, in ieder geval die van mij dan) het hoofd op hol bracht door aan te kondigen dat die avond de schoentjes gezet mochten worden. Aangezien mijn mannen die dag bij opa en oma voor de tv zaten, kreeg ik meteen na dat onthullende moment een telefoontje: 'of ik het ook even in mijn oren wilde knopen'.

Tuurlijk. Dus die avond zaten we voor de kachel (luchtschuifje vol open zodat we toch zeker goed te horen zouden zijn) liedjes te zingen. Schoenen: check. Wortels voor het paard: check (wat nog even voor paniek bij Mats zorgde omdat de gedachte aan een groot wit paard in onze kamer hem maar niks leek). Beetje water voor dezelfde viervoeter: ook check. Tekeningen voor de Sint: dubbel check. Met een gerust hart gingen de heren naar bed.

De volgende ochtend mocht papa even uitslapen en sloop ik met twee verwachtingsvolle jongetjes in pyama naar beneden. Jaaaaaa!



Pepernoten, chocolade muntjes en... post! Een grote envelop, met daarin een cdtje van de Sint.
Met een mond vol chocola en pepernoten werd het tweetal onder n dekentje op de bank geïnstalleerd. Voor de volledigheid ook nog een bordje boterhammen en bekers melk erbij, en nou eens even kijken wat de Sint te melden had.



Vol verbazing kwamen we erachter dat we allemaal in Het Grote Boek stonden. En niet alleen onze naam, nee, de Sint wist ècht vanalles over ons! Enthouisast kletste Finn terug tegen de laptop toen de goedheiligman hem vroeg of ie nou juist van dunne of van dikke pannenkoeken hield, en Mats zuchtte "Jaaaah, bouwuh..." toen uit het boek bleek dat ie zoveel van Duplo houdt.

Cdtje afgelopen, boterhammen op en toen de grote vraag: wanneer mogen we weer? Na n arbotechnische toespraak over n drukbezette Sint en Pieten besloten we nog even een paar dagen te wachten. 

En wanneer is t dan pakjesavond? Kun je t even op je vingers laten zien? Nou, daarvoor hebben we nog wat beters uitgevonden:


Iedere ochtend mag Sint naar de kapper en wordt er en randje van zn baard afgeknipt. En hoera: na t laatste streepje is t pakjesavond!

PS: Voor wie ook de blits wil maken bij zn kinderen met een persoonlijke boodschap van de Sint: http://www.videovansint.nl/ 



woensdag 13 november 2013

Laaptoeien

Wat???





Nou gewoon...
Nog één toeitje voor 't lapen!

vrijdag 1 november 2013

En toen was t alweer herfst

Rennend door de herfstblaadjes gaan we naar school (nou ja, de kinderen dan, ikzelf ben nog steeds dikke maatjes met mn krukken). Zoveel mooie kleuren, zonde om te laten liggen aldus Finn. Er wordt druk verzameld voor op de herfsttafel (want als echte kleuter kún je tegenwoordig niet meer zonder).

Dat al dit meenemen-en-uitstallen ook ergens in Mats' peuterbreintje is doorgedrongen daar kwamen we gisteren achter:


Schijnbaar waren de juffen op de opvang zo gecharmeerd door Mats' verzameldrang dat hij z'n buit speciaal voor mama mee naar huis mocht nemen. Ik kreeg het zakje door hemzelf overhandigd met de duidelijke instructie: "Klutsen!" Juist ja, er moest dus mee geknutseld worden.

Nou is dat tegenwoordig zelfs voor deze knutseljuf een behoorlijke opgave, dus we gingen vanochtend voor makkelijk: Het plakplastic werd uit de knutsella opgediept, ik tekende er een boomstam op en plakken maar! (Oja, natuurlijk eerst even met heeeel veel plakbandjes op de tafel vastgemaakt wat als er vanalles aan vast blijft plakken betekent dat dus ook dat er peuterhandjes aan blijven plakken, die dan weer losgetroken worden, weer opnieuw blijven plakken, weer losgetrokken worden enz.)

Eerst papiertjes scheuren voor de stam...


Er vervolgens achter komen dat mama foto's probeert te maken en dan heel hard "Neeeee, stophouop!" roepen...


Daarna de verzamelde blaadjes erbij plakken...


Er nog een laagje plakplastic er overheen, lospeuteren van de tafel ("Zelluf doen!!!!") en op het raam plakken ("Naises!" "Nee, met plakband" "Neeee, naises!!!!")
Et voilà: de kleine-moeite-groot-plezier-herfstknutsel: