donderdag 31 januari 2013

Winterslaap

Het is koud. En grauw. En nat. En niet leuk dus.
Nee, ik ben zogezegd geen wintermens. Ik leef weer wat op als de eerste zonnestralen zich laten zien, en beter nog: als het eerste groen weer tevoorschijn komt. Ik ben dus helemaal voor het winterslaapprincipe. Schijnbaar draag ik dat enigszins over op mijn huisgenoten, want de afgelopen tijd is dit dus het centrale thema in dit huishouden: Slapen. (Helaas, uitslapen valt daar dan weer niet onder.)

Alle poppetjes zijn voorzien van een eigen bedje...


Zo ook de knuffels die zich toch al toevallig op het grote bed bevonden (maar dat telde niet)...


Dat Jip de uitnodiging aannam om erbij te kruipen leek erg gezellig...


Maar zorgde voor enkele benauwde momenten voor meneer beer...

Mama zag er moe uit, dus die werd ook in bed gestopt (en bij gebrek aan oordopjes werden er een paar grote knikkers gebruikt tegen eventueel gesnurk)...


Finn dacht dat Mats ook wel een momentje rust kon gebruiken (dat denkt 'ie altijd als er iets teveel gemopper uit Mats komt), maar daar dacht de kleine druktemaker anders over...


Dan maar poes Mia onder de dekens...


Die later aangaf de verwarming een stuk behaaglijker te vinden...


Daarom werd Mats (en een toevallig passerend stokpaard) maar weer ingestopt... (en nee, hij was het er nog steeds niet mee eens)


Van zorgen dat iedereen goed kan slapen wordt je natuurlijk heel erg... moe! (Finn wist zeker dat hij nooit zn ogen dicht deed als ie sliep. Gelukkig hadden we bewijs.)


En ook Mats was uiteindelijk geveld...








zaterdag 26 januari 2013

Een borstzakje, warme worst en blauwe balletjes...

Vriendin S. is zwanger. Heeeel erg zwanger, binnen nu en n paar weken is de kleine spruit er. En omdat natuurlijk elke gelegenheid een goede is voor een feestje, kreeg ze een 'babyshower'. Voor diegenen die al tijden uit de kleine kinderen zijn of die er überhaupt nooit aan zijn begonnen: een amerikaans fenomeen waarbij je viert dat er een baby gaat komen. Dat dus. En dan is t daarbij een sport om alles in babykleur te doen. In het geval van S. dus blauw (rara wat zou t worden...)

Voor in het verwenmandje maakte ik een 'borstzakje':


Een mini rijstkussentje wat je gemakkelijk in je bh kunt stoppen voor eventuele borstvoedingsongemakken (zij die al ooit eens bevallen zijn weten waarschijnlijk wel wat ik bedoel, anderen val ik maar liever niet lastig met deze informatie).

Ook de 'warme worst' moest natuurlijk in het mandje:


In de winter een trouwe bedgenoot voor mijn koude voeten, af en toe verlicht 'ie een pijnlijke nek of rug, en in het begin van de bevalling (het stadium waarin ik dacht dat mn andijviestamp van die avond aan t opspelen was) lag 'ie over mn bolle buik gedrapeerd.

En in 't kader van: 'we maken nog wat blauw snoepspul' besloot ik de popcakemaker uit de kast te halen. Gekregen van Sinterklaas en ideaal voor snelle baksels (5 min. baktijd) voor een ongeduldige peuter. Dit keer zou het wat sjieker worden dan een simpel cakeballetje. Ik snuffelde wat op Pinterest en koos erg schattige babyhoofdjes op n stokje. Volgens de kenners zou dit een van de makkelijkere creaties zijn. En inderdaad, erg moeilijk zag het er niet uit.
... En viel dàt even tegen! Na wat gehannes met blauwe smeltchocolade en plaksnoepjes leek het resultaat eerder op pokdalige aliens dan op schattige babietjes. (Lekker waren ze trouwens wel, want ja, een dikke laag chocolade maakt veel goed he.)


Natuurlijk was ook onze Junior Masterchef weer in de keuken aanwezig. Al babbelend maakte hij de mooiste (en plakkerigste) creaties.














En de shower zelf? De zwangere in kwestie was blij verrast, het eten kwam bij lange na niet op en het was heel gezellig!

maandag 21 januari 2013

Papadag of Papa's dag?


Jaaaaaa de sneeuw plakt....... en met een peuter die al weken de sneeuwpopset klaar heeft liggen, moet er een gemaakt worden. Helaas gewoon ballen rollen lukte niet, dus grover geschut en met schep, bezem en speciekuip is hij er toch gekomen. Finn vegen en scheppen en Mats heeft zich vooral bezig gehouden met het verspreiden van de knopen (walnoten) over de straat. Lekker momentje zo in de sneeuw. 



Maar dat ging soepel met die kuip, de sneeuw plakt goed en dan gaat het hartje van deze papa sneller kloppen. Finn zullen we een sneeuwhut gaan maken? Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa. 

Eerst Mats naar bed en wij de achtertuin in. Nou moet ik toegeven dat Finn op een gegeven moment is afgehaakt en op de bank hangend hopla's heeft gekeken. En papa..... die kon niet meer ophouden. Bij thuiskomst van Judith; amper lichten aan, alles rustig en trof ze Finn op de bank. Waar is papa? 
"Die is buiten spelen!" 

Van koken is niets meer terecht gekomen en na het eten ook weer terug de tuin in. Finn weer meegeholpen met de gaatjes dichtduwen, maar ergens werd het bedtijd. En wie ging door...   




De hut is af, het resultaat mag er wezen (al zeg ik het zelf) en moe maar voldaan schrijven we deze blog. Wat een heerlijke papadag! 







The day after










zaterdag 19 januari 2013

Poeptaart

Over 'n jaar of 10 gaat 'ie me dit vast niet in dank afnemen, maar dit blogje gaat over De Poep Van Finn.
En dan vooral over hoe we het voor elkaar proberen te krijgen dat die niet voor of na bedtijd in de luier belandt, maar netjes in de wc.

Nadat de stickers voor 't plassen zo z'n vruchten hadden afgeworpen, gingen we over tot Grote Acties voor de Grote Boodschap. Aangestoken door 't stempelmaakvirus ging moeders aan de slag en maakte... een poepstempel! En daarbij hoorde ook een heuse poepspaarkaart. Voor ieder poepje dat er op de wc wordt gedraaid kan er een stempel verdiend worden. En zo kan er gespaard worden voor ware 'Grote Peuterverlangens' (het bakken van een taart, maar liefst 5 plopverhaaltjes voor 't slapengaan, een ritje met de stadsbus en een ijstoetje met vuurwerk).


Voor op z'n slaapkamer is er ook een, met iets meer vakjes. Daar kan er ook gespaard worden wanneer er na een slaapje geen poep in de luier zit. Het enige nadeel hiervan is wel dat het nu dus kan voorkomen dat er 's ochtends in alle vroegte door 't huis geroepen wordt: "Mamaaaaa, ik heb vannacht niet gepoept! Poepstempel!!!!!"

En nu is er al een heel rijtje vol gestempeld. Meneer is zo trots als een pauw, dus vanochtend moest er Poeptaart gebakken worden. Zijn keuze viel (hoe toepasselijk) op een chocoladetaart.


En kijk: de poepstempel leende zich ook uitstekend voor het versieren van bordjes en een taartkleedje!

(Inmiddels ruikt hier 't hele huis naar chocolade. Nog even wachten tot 'íe genoeg is afgekoeld voor een eerste proefsessie...)

PS: En nu vergeet ik 't alweer bijna te vermelden: Ik won 'n give-away! (leuk fenomeen in 'blogland', ik spaar nog even wat meer volgers en dan zal ik er ook eens eentje bedenken). Van Binnenstebuitelen kreeg ik een mooie gehaakte groen-blauwe sterretjesslinger. Leuk! Nu nog even 'n mooi plekje ervoor zoeken.

donderdag 17 januari 2013

Het is koud!

Tja, dat zal jullie wel niet ontgaan zijn zeker...

Al voor de kerstvakantie zat ik te broeden op een nieuwe opdracht voor 'mijn kindjes'. Ik deed een gokje en... gokte een week te vroeg! Vorige week (juist, de eerste lesweek na de kerstvakantie) begonnen we met het maken van warme winterkleding (was het toen niet iets met lenteachtige temperaturen?). Onder heel veel verbaasd toekijkende oogjes kleedde ik mijn foto aan met een jas, muts en warme sjaal. Want ja, pas daarna zou ik goed genoeg aangekleed zijn voor het 'koude winterweer'.


Vol enthousiasme begonnen de kinders vervolgens te weven. Sommigen regen op goed geluk wat draad door gaatjes, anderen ontdekten de logica en maakten al wevend een net-echt minisjaaltje.


En toen, hoera, begon deze week de winter ineens echt. Alle kinderen kwamen naar school met dikke jassen, mutsen en sjaals. Wederom hoera, want nu kwam het onderwerp dus echt tot leven. De sjaaltjes werden afgemaakt en mutsjes werden beplakt met uitgeplozen draadjes. Ook de vorige week gemaakte foto's ("kijk maar eens alsof je t heeeel koud hebt") werden met veel pret ontvangen. Volgende week nog met lapjes stof en oude knopen een jasje aan, en dan kunnen we naar buiten! (tenzij dan de lente weer is begonnen...)

Kijk: buiten ligt sneeuw!

Voor t geval je nu zelf ook knutselkriebels krijgt.

maandag 14 januari 2013

Mijn lievelings


Finn wat vind je het allerlekkerste fruit?

Mijn lievelings is lycheetjes en appel en peer en blauw en wit en pizza en pannenkoeken en roosvice. Dat is mijn lievelings.

dinsdag 1 januari 2013

Jeehaa! gelukkig nieuwjaar!

Natuurlijk als eerste de allerbeste wensen voor jullie allemaal. Dat 't een jaar vol fijne, gezellige en positieve dingen mag worden.

Ons nieuwe jaar begon vannacht bij ons thuis met hapjes (veel en lekker!) en drankjes (veel en lekker!) en vrienden (een paar en gezellig!). Mats zat na de eerste paar knallen recht overeind in bed, met z'n vingertje wijzend naar het raam "diediedie!" te roepen. Finn hadden we beloofd wakker te maken (ook met het oog op het eventuele drama bij wakkerschrikken), maar verschillende pogingen daartoe liepen op niets uit. Meneer draaide zich grommend om, en het enige zinnige dat we eruit kregen was "Grmmmm, ben moe, laat me slapen!"

Mijn nieuwe jaar begon vanochtend al meteen met een bonus: Ik had uitslaapdienst! In de praktijk kwam dat er op neer dat ik met oordopjes in heel stoïcijns lag te doen alsof ik alle kinderdrukte in en om m'n bed niet hoorde, en dat ik toen het hele spul uiteindelijk naar beneden was heerlijk nog een paar uur heb geslapen. Eenmaal weer onder de mensen was het 'wisseling van de wacht': kroop Joris weer lekker terug onder de wol en vertrok ik met de kinders voor een wandel/fietstocht door de wijk op zoek naar vuurwerkrommel (deden wij vroeger als kind ook al, met het verschil dat we toen met zakken vol zooi thuiskwamen en we het nu heel wijselijk hebben laten liggen en ons er alleen maar luidkeels over hebben verbaasd wat er wel niet allemaal voor zooi op straat lag).

En behalve dat er vandaag weer een nieuw jaar geboren is, is er vandaag ook een nieuwe winkel geboren: Jeehaa! Jawel, eindelijk heb ik dan ook een plekje met virtuele schappen waarop al mijn zelfgemaakte moois ligt te prijken. Een plekje wat in de loop van de tijd als het goed is propvol gestouwd wordt met allerlei nieuwe 'maaksels', en waar hopelijk iedereen een echt 'Jeehaa!-gevoel' van krijgt.

Komt dat zien, komt dat zien!