maandag 4 juni 2012

Mmm lekker papa, moesten we vaker maken!


Zo eindigde het verhaal van de octupus, een experimentje in huize Helm.



Maar laten we bij het begin beginnen. Vaders wilde altijd al eens een octupus klaarmaken, nadat hij deze vaker had zien liggen op de woenselse markt.
In zijn herinnering aan een Grieks eilandje (Naxos) was dat een overheerlijk mals en gegrild stukje.... vlees, vis of wat is het eigenlijk... gegeten bij een restaurantje waar de tentakels buiten hingen te drogen en de BBQ gewoon op het terras stond. Zonnetje, wijntje, wat zijn herinneringen toch fijn.

Dus wij op een regenachtige en koude zondag in juni..... BBQ-en.
En als je je afvraagt waarom..... nou gewoon omdat er volgens vrouw lief deze week toch echt op internet had gestaan dat het weer helemaal fantastisch zou zijn deze zondag.

Anyway de inktvis was al gekocht, dus moesten we er ook aan geloven.


Bij thuiskomst was de reactie niet meteen laaiend enthousiast. Eigenlijk vind Judith het beest er wel erg smerig uitzien en haar herinneringen aan inktvis zijn vooral taai. Erg veel vertrouwen in de goede afloop is er niet. Een geluk dat er kinderen zijn want die vinden alles interessant.

Op internet gezocht naar de bereiding, zie hier het recept en extra informatie over het bereiden van een octopus;
www.kalofagas.ca


Onze bereiding;
Men neme een octupus, snijd de ogen eraf en haal z'n gebit eruit. (voor instruktie zie youtube)

Gooi hem in een droge pan op middenhoog vuur, na vijf minuten zou hij in zijn eigen vocht moeten zwemmen. Bij ons niet, vocht al verdampt. (te hoog vuur?) Dus water, laurier, jeneverbessen, rode wijn en de kurk toegevoegd.

45 minuten op zacht vuur. (met deksel)

Even eruit voor de foto en snel terug in het kookvocht. Beetje balsamico azijn en een paar takjes verse oregano erbij en langzaam af laten koelen.

Uit het vocht halen, door een marinade van olijfolie, zout, peper en gedr. oregano halen
en...... grillen! (oh ja voor het gemak de kop eraf gesneden)

In stukken snijden en nog even door het restant marinade.
Klaar!

Heerlijk mals vlees, beetje zoetig, iets krokant, geroosterde smaak en oh zo lekker.
Werkelijk goddelijk, moest ook Judith toegeven.

Zelfs Mats heeft heerlijk zitten smullen van deze tentakels.



"Mmmm lekker papa, moesten we vaker maken!"
Aldus Finn.

En..
"Zullen we dat nog een keer eten dat, want dat was zoo lekker he!"
(terwijl ik de foto's uitzoek voor deze blog)

Met die smaak van onze jongens is niets mis. En gelijk hebben ze, het was heerlijk en octopus zal deze zomer nog vaker op onze bbq liggen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten